بیش فعالی در بزرگسالان

بر خلاف تصور عموم، بزرگسالان هم می توانند اختلال بیش فعالی داشته باشند. از علائم بیش فعالی در یک فرد، موارد زیر است:
- بیش از حد معمول فعالیت و تحرک دارد.
- دائم حواسش پرت می شود؛ نمی تواند حتی برای مدت کوتاهی مشغول یک کار ثابت باشد.
- تکانشی است. یعنی بدون فکر و ناگهانی دست به کاری می زند.

این اختلال با افزایش سن بهتر می شود ولی ممکن است در بزرگسالی هم ادامه پیدا کند. در این صورت معمولا بیش فعالی کمتر می شود ولی رفتارهای تکانشی و ضعف تمرکز ممکن است بدتر شوند.
افسردگی، اضطراب، اعتماد به نفس پایین و مصرف مواد در بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی شایع است.

بیش از دو نفر از هر سه کودک مبتلا به بیش فعالی تا دوره نوجوانی همچنان علامت دار باقی می مانند.
این میزان در بزرگسالی به دو نفر از هر سه نفر می رسد.

اگر به این اختلال مبتلا باشید متوجه می شوید که :
- بی دقت هستید.
- برایتان سخت است که به صحبت سایرین گوش کنید.
- برایتان مشکل است که از یک دستورالعمل پیروی کنید.
- به سختی می توانید به کارهایتان نظم و ترتیب بدهید.
- تحمل انتظار کشیدن را ندارید.
- فراموشکار هستید.
- به آسانی تحریک، بی طاقت و سرخورده می شوید یا اینکه به سرعت از کوره در می روید.
- می خواهید هر کاری را بدون فکر و تامل و در همان لحظه انجام بدهید.