رفتارهای نادرست استفاده کردن از صدا

توصیه های گفتار درمانی به افراد دچار اختلال صوت
آن دسته از رفتارهای تولید صوت می شود که تمایل طبیعی مکانیسم هواسازی را برای عملکرد موثر و کافی مختل می کنند . عملکرد نرم و روان تولید صوت به دلایل مختلف ممکن است دستخوش تغییر گردد . هر فردی به طور ارادی می توانند به شیوه های مختلف تولید صوت کند که برخی از آنها کار آمد و برخی دیگر ناکار آمد می باشند .

نمونه هایی از انواع رفتارهای نادرست استفاده کردن از صوت در روبرو آورده شده است :
1. افزایش تنش یا تقلا و تلاش در حین صحبت کردن : این حالت ممکن است توسط خود بیمار به صورت احساس تنش یا درد گردن و یا توسط متخصص بوسیله مشاهدات بینایی و شنیداری گزارش شود
2. نامناسب بودن سطح زیر و بمی صوت : همانطور که قبلا گفته شد ، یکی از اجزای صوت ، زیر و بمی مطلوب است . استفاده از صدای خیلی بم و یا خیلی زیر به صورت عادت یکی از علل متداول اختلال صوتی است . بعنوان مثال در دوران بلوغ در پسران صدا باید بمتر شود . حال اگر صدا همانطور به صورت زیر باشد ، صوت مشکل دارد و از زیر و بمی مطلوب برخوردار نیست .
3. محبت کردن مفرط : هر حنجره ای یک سری محدودیت های فیزیولوژیک دارد به تنها از فردی به فرد دیگر متفاوت است بلکه در یک فرد نیز بسته به عوامل متعددی تغییر می کند . ما نباید فراموش کنیم همانطور که قسمت های مختلف بدن در اثر کار زیاد خسته می شوند ، استفاده زیاد از حنجره نیز منجر به خستگی و عوارض منفی می گردد .سلامتی ، استراحت کافی ، تغذیه خوب و ثبات عاطفی ممکن است فرد را با هیچ مشکل صوتی مواجه نسازد . اما در مواردی نیز صحبت کردن بیش از حد منجر به این می شود که صوت ضعیف شده و شخص ممکن است گزارش کند که برای صحبت کردن نیاز به تلاش و کوشش دارد .
4. بی صدایی و اختلال صوتی با منشاء روانی :
- بی صدایی : در این حالت صدای فرد قابل شنیدن نیست و تار آواها در وضعیت دور از هم قرار دارند
- اختلال صوتی : فرد برای بستن تار آواها متحمل تلاش زیادی می شود و گرفتگی صوت بیش از حد است
حال اگر با هریک از مشکلات توصیف شده ، مواجه شدید ، می توانید به آسیب شناس گفتار و آسیب شناش گفتار و زبان مراجعه کنید ( آوا )